Fjalë të kota filozofësh më sulmojnë nga të katër anët,
Unë i mbylli sytë dhe e fishkëlloj një melodi,
Shpirti po lartësohet mbi kokën dhe mendimet,
Derisa çdo gjë po merr ngjyrën e qiellit.
Ndodhem askund, ndoshta kudo dikund, por nëse ky vend ka emër nuk dua ta di!
Nuk kam fjetur e as nuk jam zgjuar, por po ekzistoj edhepse s’po mendoj.
Po i gëzohem kontradiktës sime.
Përmirësoje sot këtë fakt, unë nuk kam për ta ditur... nësë do të dëgjohesh –hesht!
Dëgjoje veten, si unë, veq veten! Do të çmendesh!
Do te ndjehesh mire!
